“Ik heb zo’n zin in vandaag!” Het is kwart over 7. Mijn dochtertje, die ik elke ochtend moet roepen, is vandaag zelf het bed uitgekomen. Het is 5 december en ze verheugt zich op de dag die komen
gaat. Eerst Sinterklaas op school met de daarbij behorende festiviteiten, en daarna pakjesavond thuis. Het huis is versierd, de pepernoten gekocht en de cadeaus zijn in zicht. Ze praat aan een
stuk door van de spanning. Ze is opgetogen en enthousiast. Haar dag kan niet meer stuk.
Een kwartier eerder, 7 uur. De wekker gaat. Ik ben meteen klaarwakker. De spanning is niet te houden. Over drie uur weten we meer. Slechts drie uurtjes zijn we verwijderd van de uitslag. Eerst de
kinderen naar school, daarna kunnen we naar het ziekenhuis. Om de uitkomsten van de onderzoeken aan te horen. Is de tumor kwaadaardig, zijn er uitzaaiingen. Hoe ziet de toekomst eruit?
Om 10 uur krijgen we de uitslag van mijn vader, mijn
Sinterklaas!
Reactie schrijven