Emotie · 23. februari 2015

Ik rij stapvoets, harder durf ik niet. Het is mistig, ik zie nog net de twee achterlichten van de auto die voor mij rijdt. Ik ben gefocust en in volle concentratie, want wie weet wat er voor mij op straat gebeurd. Wie weet wat zichtbaar wordt als de mist optrekt. Er kunnen auto’s tegen elkaar gebotst zijn, waardoor ik keihard moet remmen. Hoe ziet de weg er voor mij uit? Het is niet alleen mistig op de weg. Maar ook in mijn leven. Hij is opgegeven, de artsen kunnen niets meer voor hem doen....

Kinderen · 20. maart 2012

“Pap, ik kan weer lopen!” Mijn zoontje komt opgelucht binnen, zijn vader kijkt me vragend aan en glimlacht om zijn woordkeus. Die middag werd hij alsmaar zieker en wij bezorgder. Nadat we de huisartsenpost hadden gebeld en de doktersassistent hadden gesproken, mochten we langs komen. Daar aangekomen werkte de gegeven paracetamol geweldig, de patiënt knapte zienderogen op. De huisarts hield het op een griepje…. Toen ons manneke 8 maanden was en zijn vader alleen ging stappen, werd hij ook...