Emotie · 28. mei 2017

Daar gaat hij mijn zoon met zijn seizoenskaart en drie ooms van mij, allen zo'n 50 jaar ouder als hij. Hij heeft de kaart en de stoel van zijn opa overgenomen, toen deze overleed. De liefde voor NEC is hem met de paplepel ingegeven. Op naar die allerlaatste wedstrijd van het seizoen, de allesbeslissende wedstrijd. Zomer 2015 sta ik in de kerk bij de kist van mijn vader en spreek de volgende woorden: "In je vrije tijd was je een trouwe supporter van NEC, vroeger mochten we met de hele bups mee...