Emotie · 07. augustus 2018
Jouw afwezigheid, lijkt inmiddels een vanzelfsprekendheid. Niets is minder waar. Alles gaat door en niets is meer hetzelfde. Schijn bedriegt. Het hart huilt, het hart lacht. Het geluk is weer tastbaar. Al is er een voor, en is er een nadat... Niets is meer hetzelfde.
Emotie · 28. mei 2017
Daar gaat hij mijn zoon met zijn seizoenskaart en drie ooms van mij, allen zo'n 50 jaar ouder als hij. Hij heeft de kaart en de stoel van zijn opa overgenomen, toen deze overleed. De liefde voor NEC is hem met de paplepel ingegeven. Op naar die allerlaatste wedstrijd van het seizoen, de allesbeslissende wedstrijd. Zomer 2015 sta ik in de kerk bij de kist van mijn vader en spreek de volgende woorden: "In je vrije tijd was je een trouwe supporter van NEC, vroeger mochten we met de hele bups mee...
Emotie · 29. maart 2015
En je weet en je kijkt en je ziet. Wat je niet wilt zien. Hij wordt mager, hij wordt geel. Het einde is in zicht. Het einde, dichterbij als gehoopt. Het einde verder weg als voorspeld. Wie weet hoe het loopt? Misschien trekt het bij, valt het mee. Hoop! Hoop houden, moed houden. Genieten zegt men. Waarvan? Wat was is niet meer, de vanzelfsprekendheid is verdwenen. Het verdriet onderhuids altijd aanwezig. We gaan door, hij gaat door, wij moeten door! Ook straks. Hij is er nog, wat valt er te...
Emotie · 23. februari 2015
Ik rij stapvoets, harder durf ik niet. Het is mistig, ik zie nog net de twee achterlichten van de auto die voor mij rijdt. Ik ben gefocust en in volle concentratie, want wie weet wat er voor mij op straat gebeurd. Wie weet wat zichtbaar wordt als de mist optrekt. Er kunnen auto’s tegen elkaar gebotst zijn, waardoor ik keihard moet remmen. Hoe ziet de weg er voor mij uit? Het is niet alleen mistig op de weg. Maar ook in mijn leven. Hij is opgegeven, de artsen kunnen niets meer voor hem doen....
Emotie · 16. april 2012
De klokken luiden! Het is druk en stil in de kerk. Vorige week stond jouw beste vriendin op mijn voice mail. met het verzoek of ik haar terug wou bellen. Dit leek helemaal niet vreemd, ze is tenslotte ook een vriendin van mij. Nadat de kinderen op bed lagen, ging ik er eens goed voor zitten en belde terug. Ze begon met de vraag of ik het al gehoord had. Oei, dat klonk niet best. Ze vertelde mij dat je er niet meer was, dat je die dag was overleden. Overleden? Mijn lichaam vulde zich met...